10 Ağustos 2007

Gün içinde iş yerindeyken birden Topimi özleyiveriyorum. Evde beni bekleyen minicik tavşanım aklıma düşüyor. Minik, şirin yüzünü hayal edip gülümsüyorum. O an yanında olup sarılmak, kucağıma alıp yanak yanağa durmak, kalbinin atışını ve nefesini hissetmek istiyorum fena halde. Yanımda olmadığı için kederlensem bile onun o minik hayali beni mutlu ediyor. Kendisi kadar yumuşak, temiz, fluffy, hafif bir pozitif eneji bulutu yüreğimin üstünden geçiveriyor sanki, sıkıntıları hafifletiyor... Ve gülümseyerek işime geri dönüyorum...

Hiç yorum yok: